• نوێ

    الثلاثاء، 24 مارس 2015

    ڕافضييەت لە تەرازووى شەریعەت

    الحمد لله رب العالمين, والصلاة والسلام على محمد الصادق الوعد الأمين اللهم لا علم لنا إلا ما علمتنا إنك أنت العليم الحكيم
    شیعە یان رافیزە فیڕقەیەکن خويان داوەتە پاڵ ئیسلام بە درێژایى مێژوو ، پاشماوەى خەواریجن ، لەلایەن زۆرێک لە ئیمام زانا گەورەکانى ئیسلامەوە تەکفیر کراون وەکو ئیمام أحمد و مالک و تا دەگات بە ئیبن تەیمییە و ئیبن قەییم و ئیبن عبدالوهاب و زانایانى سەردەم ڕەحمەتى خوا لە هەرهەموویان بێت ، بۆیە بەو تەکفیرکردنەش ڕێگە بە خۆم دەدەم کە بڵێم شیعە فیڕقەیەک نییە لە فیڕقە گومڕاکانى ئیسلام بەڵکو دینێکە دامەزراوە موتوربە و تێکەڵەى ئیسلام و جوولەکە و نەصڕانییەتە وە بیروباوەڕى سیخەکانیش لە ناو دینى شیعە بە دى دەکرێت ، بۆیە پێیان ناوترێت موسڵمان مەگەر خەڵکێک نەبێت کە عوزر بە جەهلى هەبێت .
    ئەم تەکفیر کردنەى شیعە بۆ چەند خاڵێک دەگەڕێتەوە:


    یەکەم : شیعە و قورئان
    شیعە بیرو باوەڕیان وایە کە قورئان (محرف)ە واتە دەستکارى کراوە ، بۆى زیاد کراوەو لێى کەم کراوەتەوە ، ئەمەش بە پێى قورئان کوفرە بە پێى سوننەت و ئەثەر و ئیجماع هەر کوفرە ،
    ئەمەش تەحریف کردنى قورئان لە کتێبە بەناوبانگ و موعتەبەرەکانى رافیزە
    عن علي بن حاکم عن هشام بن صالح عن ابي عبدالله علیه السلام : ان القران الذی جاء به جبرائیل علیه السلام الى محمد صلى الله علیه و اله سبعة عشر الف ایة .
    سەرچاوە ( الکافي لکیني - 2/634 - كتاب فضل القران)
    واتە : لە عەلى کوڕى حاکمەوە لە هیشامى کوڕى صاڵحەوە لە باوكى عبدالله علیه السلام فەرمووی : بەڕاستى ئەم قورئانە کە جیبڕائیل هێناى بۆ محمد صلى الله علیه و ال حەڤدە هەزار ئایەت بوو ،
    مەبەست لە (ابی عبدالله) ئیمامى حوسیەنە ، کە ئەمە جگە لەوەى تانە لە کتێبى خودا دەدەن درۆیەکى زۆر گەورەشیان داوەتە پاڵ ئیمامى حوسەین ، کە بەڕاستى و بەبێ گومان شەک ئیمامى حوسەین شتى واى نەفەرمووە چونکە ڕاوییەکانى شیعە هەرهەموویان خەلەلیان تێدایە یان ئەوەتا ڕاوییەکى خەیاڵییەو هەر لە خۆیانەوە ووتویانە فڵان گێڕاویەتییەوە یان کەسێکە جیگەى سیقە نەبووه یان کەسێکى جوولەکە بووە ، وە هەموومان دەزانیت قورئان تەنها شەش هەزار و دووسەد و شەست و سێ ئایەتە ، بەڵام بە پێى ئاینى شیعە حەڤدە هەزار ئایەتە ئەمەش کوفرە وە کوفرێکى ئاشکرا و صەڕيحە خواى گەورە هەر لەم قورئانەدا فەرموویەتى : (( إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ )) سوڕەتى (الحجر) ، ئایەتى (9) ،
     واته : ( به‌ڕاستی هه‌ر ئێمه قورئانمان دابه‌زاندووه‌و بێگومان هه‌ر ئێمه‌ش پارێزگاری ده‌که‌ین و (نایه‌ڵین ده‌ستی خیانه‌تکار هیچ جۆره ده‌ستێکی تێ بخات و هه‌موو هه‌وڵێك بۆ ده‌ستکاری کردنی نه‌زۆکه‌).
    هەروەها لە یەکێک لە ڕیوایەتە هەلبەستراوەکانى تریاندا هاتووە :
    عن ابي جعفر علیه السلام قال : نزل القران اربعة ارباع ، ربع فینا ، و ربع في عدونا ، و ربع سنن و امثال ، و ربع فرائض و أحکام .
    سەرچاوە ( الکافي في اصول - کتاب فضل القران - 2/628)
    واتە : باوکى جەعفەر علیه السلام فەرموویەتى : قورئان دابەزى بە چوار بەش(چارەک) ، بەشێکى بۆ ئێمە ، بەشێکى لەسەر دوژمنان مان ، بەشێکى لەسەر سونەت و چیرۆکەکان ، بەشێکيشى فەرزەکان و ئەحکامەکان . لە ڕیوایەتێکى تریان دەڵێت قورئان بە سێ بەش دابەزیوە بەشێکى لەسەر ئێمە و دوژمنانمان وە بەشێکى لەسەر سونەت و چیرۆکەکان وە بەشێکى ترى لەسەر فەرزەکان و ئەحکامەکان ، لە ڕیوایەتەکەى پێشوو ووتى چورا بەش لێرە ووتى سێ بەش ئەوەى پێشوو ووتى ابو جعفر وا دەڵیت لێرە دەڵێت ئیمامى عەلى واى فەرمووە ، باشە دەبێت شیعەکان باوەڕ بە کامیان بکەن عەلى یان ئەبو جەعفەر کە هەردووکیان بەلاى شیعەوە مەعصومن وە هەرگیز توشى هەڵەو تاوان نابن کە دێمە سەرى ان شاء الله ، ئەم ڕیوایەتەش سەرچاوەکەى هەمان سەرچاوەى پێشوە بەڵام لە پەڕەى 627 دا هاتووە لە هەمان کتێب
    شیعە زۆریان لەسەر ئەم بابەتە نوسیوە ئەگەر هەموو ڕیوایەتەکانیان بهێنمەوە لەوانەیە تا هەفتەیەک تەواو نەبێت ئەگەر خۆتان حەزتان کرد بەدواى دا بگەڕێن لە کتێبەکانى زاناى گەورە شیخ احسان الهي الظهير رحمه الله کە زۆر بە سودن ، بۆیە بە پێى ئەوەى کە رافیزە باوەڕیان بەوە نییە کە قورئان موحکەم و پارێزراوە بۆیە پێى کافر دەبن و لا کرامة لهم ، وە جێگەى بیرخستنەوەیە کە کافى گەورەترین کتێبى شیعەیە وە خاوەنەکەى کولەینى لە گەورە زاناکانى شیعەیە ،

    دووەم : شیعە و شیرک
    ئاشکرایە کە هاوەڵدانان و شیرک لاى شیعە وەکو خواردنەوەى ئاو وایە ، ئەمەش لە بەکار هێنانى وشەى (یا علی ، یا فاطمە ، یا عباس ... تا کۆتایى ) کە ئەمەش بێ شەک و گومان کوفرە ، وە هۆکارى ئەم هاوار کردنەش ئەوەیە کە شیعەکان ئەهل و بەیتى پێغەمبەر صلى الله علیه وسلم بە مەعصوم دەزانن واتە باوەڕیان وایە ئەهل و بەیت هەرگیز توشى هەڵە و تاوان نابن ، کە ئەمەش خیلافى قورئان و سوننەتە ، وە شیرک تاوانێکە کە خوا هەرگیز لێى خۆش نابێت ئەگەر خاوەنەکەى تەوبە نەکات ، خواى گەورە دەفەرمووێت :
    (( إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ )) سوڕەتى (المائدة) ، ئایەتى (72) ،
    واتە : ( دڵنیابن هه‌ركەسێك شه‌ریک و هاوبه‌ش بۆ خوا بڕیار بدات، ئه‌وه بێگومان خوا به‌هه‌شتی له‌سه‌ر حه‌رامکردووه و شوێن و جێگاو سه‌ره‌نجامی ئاگره‌، ئه‌وسا ئه‌وسته‌مکارانه هیچ جۆره پشتیوانێکیان نی یه (که‌س ناتوانێت فریایان بکه‌وێت).
    هەروەها پێغەمبەر صلى الله علیه وسلم فەرمووى پێتان بڵێم گەورەترینى تاوانە گەورەکان چییە ، هاوەڵان فەروویان بەڵێ ، ئەویش فەرمووى هاوەڵدانانه بۆ خوا ... ، بۆیە ئەم ئیسلامە بنچینە و بنەواکەى تەوحیدە وە هەرکەسێکیش تەوحیدى نەبێت با نوێژ بخوێنێت و ڕۆژوو بگرێت و خێر و چاکە بکات بەڵام هیچى قبوڵ نییە و ڕەت دەکرێتەوە خواى گەورە فەرموویەتى : (( وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ )) سەڕەتى (الزمر) ، ئایەتى (65) ،
    واتە : (سوێند به‌خوا بادڵنیابن که وه‌حی و نیگا نێردراوه بۆ تۆو بۆ ئه‌وانه‌ی پێش تۆش: ئه‌گه‌ر هاوه‌ڵگه‌ر بیت و شه‌ریک بۆ خوا بڕیار بده‌یت کاروکرده‌وه چاکه‌کانیشت پووچه و ده‌چیته ڕیزی خه‌ساره‌تمه‌ند و زه‌ره‌رمه‌ندانه‌وه‌) . ئەمە خواى پەروەردگار بە پێغەمبەر صلى الله عليه وسلم واى فەرمووە ئەى چ جاى ئێمە ؟! خوا پەنامان بدات
    وە جێگەى بیرخستنەوەیە کە صۆفییەکانیش بەشێکن لەم شیعانە ، هەر لەمان بوونە بەڵام تاکە شتیک جیایان دەکاتەوە بە کافر نەزاننى هاوەڵانە .

    سێهەم : شیعە و زێدەڕوى لە (اهل البيت)
    لە یەکَ لە ڕیوایەتەکانیان هاتووە کە ئەهل و بەیت مەعصومن ،
    ((ان اصحابنا اڵامامیة أجمعوا على عصمة الائمة – صلوات الله علیهم – من الذنوب الصغیرة والکبیرة عمداً وخطأ ونسیاناً من وقت ولادتهم إلى ان یلقوا الله عز وجل ،
    سەرچاوە (بحار الانوار ج25 ص 350-351 ) ،
    واتە هاوەڵانمان لە مەزهەبى (ئیمامیە) کۆکن لەسەر مەعصومییەتى ئەئیمە(اهل البيت) ، لە تاوانى گەورەو بچوک ئەگەر بە ئەنقەس یان هەڵە یان بیرچونەوە بێت لە ڕۆژى لە دایک بونیان تا ئەو ڕۆژەى دەگەن بە خوا .
    ئیمامیە واتە شوێنکەوتوانى دوازدە ئیمامەکەى شیعە كە يەكێكيان خەياڵات و خوڕافاتە ئەويش بە حيساب ( محمدى مەهدييە ) هەر فيڕقەيەك لە فيڕقەكانى شيعە دەڵيت لە فڵانە شوێنە شيعەكانى دوازدە ئيمامى دەڵێن لە چاڵاوێكە نزيك شارى (سامەڕا) یە لە عێڕاق ، جا ئەگەر وا بێت دەبێت بڵێن ئەهل و بەیت هەموویان پێغەمبەرن !!! ، چونکە ئەم فەزڵانە هەرهەمووى تایبەتە بە پێغەمبەران بەڵکو بگرە بە زیادکراویشەوە ،بەڵام لاى شیعەکان ئەهل و بەیت لە پێغەمبەران گەورە تر و بە فەزڵ ترن ! ، دەڵێن : قال رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم: إن لله لواءً من نور، وعمودا من زبرجد، خلقها قبل ان یخلق السماوات بالفي سنە، مکتوب على رداء ذلک اللواء: لا إله إلا الله، محمد رسول الله، آل محمد خیر البریة .
    سەرجاوە (للحاکم الحسکاني ج2 ص470) ،
    واته : پێغەمبەرى خوا صلى الله علیه و اله وسلم فەرموویەتى : خواى گەورە ئاڵایەکى له نور دروست کرد وە ستونەکەى لە (زبرجد) دروست کردووە ، دروستیانى کردووە پێش ئەوەى ئاسمانەکان دروست بکات بە هەزار ساڵ ، لەسەر لافیتەى ئەو ئاڵایە نوسراوە لا اله الا الله محمد رسول الله ئەهل و بەیتى محمد باشترینى خەڵکن
    (( تێبینى : زبرجد : جۆرە بەردێکى زۆر گرانبەهایە )) ، شیعەکان بەم ڕیوایەت هەڵبەستراوانەیان دەڵێن ئەهل و بەیت لە هەموو پێغەمبەران گەورە تر و بە فەزڵ ترن تەنها پێغەمبەرى خۆمان نەبێت صلى الله علیه وسلم ، ئەمەش کوفرە وە کوفرێکى صەریحە چونکە خواى گەورە فەرموویەتى : ((
    أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ )) سوڕەتى ( الانعام ) ، ئایەتى (90) ،
    واتە : ( ئه‌وانه (پێغەمبەران) ئه‌و که‌سانه‌ن که خوا (به‌تایبه‌ت) هیدایه‌ت و ڕینموویی کردوون، تۆش (ئه‌ی محمد (صلى الله عليه وسلم)، ئه‌ی ئیماندار) شوێنی هیدایه‌ت و ڕێنموویی ئه‌وانه بکه‌وه ،
    خواى گەورە فەرموويەتى ئيبڕاهيم عليه السلام خۆى بەتەنها ئومەتێك بووە ئيمامى ئەهلى تەوحيد بووە ئێستا چۆن عەلى يان حسين يان هەركەسێكى تر فەزڵ بكەين بەسەريدا ؟؟؟ ، قال الله تعالى: {إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ [120] شَاكِرًا لِأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ [121] وَآتَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ [122] ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ [123]} [النحل:120- 123]. ئایەتى زۆر زۆر هەیە لەسەر ئەم بابەتە ناکریت هەمووى بهێنینەوە بەڵام تەنها ئەوەندە بەسە کە خواى گەورە ناوى پێغەمبەرانى هێناوە لە قورئاندا بەڵام تەنانەت ناوى یەک ئەهل و بەیتى تێدا نییە ! ، هەروەها چۆن دەچێتە عەقڵەوە ئیمامى عەلى یان حسێن یان باقى ئەئیمەى تر مەعصوم بن و لە پێغەمبەران بە ڕێز تر بن ؟؟؟ لە کاتێکدا حوسەین هەڵەى هەیە چ لە ڕووى دونیایى چ لە رووى دینى بەهەمان شێوە باقى ئیمامەکانى تر بەڵام کوا پێغەمبەران هەڵەیان هەیە ؟ ، هەروەها دەڵێن (اهل بيت( لە غەيبيان زانيوە ، ئەمە خۆى بۆ خۆى كوفرە چونكە نە پێغەمبەرى خۆمان نە باقى پێغەمبەرانی تر لە غەيبيان نەزانيوە تەنها ئەوەندە نەبێت كە خودا هەندێ جار لە هەندێ شوێندا لە هەندێ كاتدا هەندێ شتيانى پێ فەرمووە لەسەر غەيب ، ئەوەتا خواى گەورە دەفەرمێت : (( يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ )) سوڕەتى (البقرة) ، ئايەتى (255) ، واتە : (خوا ده‌زانێت چی له ئێستاو داهاتوو و ڕابووردودا ڕوویداوه‌و ڕووده‌دات، هیچ کام له دروستکراوانی زانست و زانیاری ته‌واویان نیه ده‌رباره‌ی زانیاری و زانسته‌کانی ئه‌و، مه‌گه‌ر به‌وه‌ی که خۆی بیه‌وێت فێریان بکات ) . هەروەها فەرموويەتى :
    (( قُل لَّا يَعْلَمُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ )) سوڕەتى ( النمل ) ، ئايەتى ( 65 ) ،
     واتە : ( ئه‌ی پێغه‌مبه‌ر(صلی الله علیه وسلم) پێیان بڵێ: جگه له خوا هه‌رچی له ئاسمانه‌کان و زه‌ویدا هه‌یه هیچیان ئاگادارینین له په‌نهان و شاراوه‌کان (غيب)) ،
    هةروةها (( قُل لاَّ أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلاَ ضَرًّا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ وَلَوْ كُنتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لاَسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ إِنْ أَنَاْ إِلاَّ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ )) ، سوڕەتى ( الاعراف ) ، ئايەتى ( 188 ) ،
    واتە : (ئه‌ی محمد(صلى الله عليه وسلم) پێیان بڵێ: که من ناتوانم هیچ قازانج یان زه‌ره‌رێک به‌خۆم بگه‌یه‌نم مه‌گه‌ر ویستی خوای له‌سه‌ربێت، خۆ ئه‌گه‌ر غه‌یب و شاراوه‌کانم بزانیایه ئه‌وه چاکه‌ی زۆرم کۆده‌کرده‌وه بۆخۆم و هیچ ناخۆشیه‌کیشم تووش نه‌ده‌بوو، من هیچ شتێک نیم ته‌نیا ترسێنه‌رێک (بۆ یاخیه‌کان) و مژده‌ده‌ریشم بۆ که‌سانێک که باوه‌ڕ ده‌هێنن. )
    وە (( عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا ، إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ )) سوڕەتى ( الجن ) ، ئايەتى ( 26-27 ) ،
    واتە : ( ئه‌و زاته زانای نهێنی و شاراوه‌کانه‌، که‌سیش له نهێنی و شاراوه‌کانی ئاگادار ناکات ، مه‌گه‌ر بۆ پێغه‌مبه‌رێك خوا خۆی ڕازی بێت (به‌وه‌ی هه‌ندێ نهێنی بزانێت )
    كەواتە غەيب تەنها خاوەنەكەى الله يەو كەسى تر ، وە هەر ئەو لێى دەزانێت و شارەزاى غەيبە وە هەندێكى زۆر كەمى دەدات بە پێثغەمبەران عليهم السلام تەنها پێغةمبةران بە پێى ئەو ئايەتە ئەى كوا بۆ نەيدا بە ( اهل البيت ) ؟؟؟!!!

    چوارم : شیعە و هاوەڵانى پێغەمبەر صلى الله علیە وسلم
    شیعەکان بە هەموو تائیفە و فیڕقەکانیانەوە هاوەڵان بە کافر و زندیق و مونافیق لە قەڵەم دەدەن ، ئەمەش لە کتێبەکانیان بە ئاشکرا هاتووە وە بە ئاشکراش دەیڵێن ،
    ( روى الكليني في الكافي (ج8 رواية رقم 523) عن أبي عبد الله في قوله تعالى: ربنا أرنا الذين أضلانا من الجن والأنس نجعلهما تحت أقدامنا ليكونا من الأسفلين (فصلت: 29). قال: هما، ثم قال: وكان فلان شيطاناً.
    قال المجلسي في مرآة العقول ج26/488 في شرحه للكافي في بيان مراد صاحب الكافي بـ "هما" قال: هما أي ابو بكر وعمر والمراد بفلان عمر أي الجن المذكور في الآية وعمر وإنما سمي به لأنه كان شيطانا إما لأنه كان شرك شيطان لكونه ولد زنا أو لأنه في المكر والخديعة كالشيطان وعلى الأخير يحتمل العكس بأن يكون المراد بفلان ابا بكر) .
    واتە : لە باوکى عبدالله وە لە ووتەکەى خواى گەورە دا (ربنا أرنا الذين أضلانا من الجن والأنس نجعلهما تحت أقدامنا ليكونا من الأسفلين )، ووتى : ئەوانە خۆیانن ، ، پاشان ووتى : فڵانە کەس شەیتان بووە ، مەجلسى لە ( في مرآة العقول ج26/488 ) لە شەڕحى کتێبى کافى ووتوویەتى : مەبەست لە (هما) ووتى : ئەوان ئەبو بەکڕ و عومەڕن ، وە مەبەست لە (فلان) عومەڕ بووە چونکە باسى جنۆکە لەو ئایەتەدا وە عومەڕ بۆیە بەو ناوە ناو نراوە چونکە شەیتان بووە ، یان ئەوەیە هاوبەشى شەیتان بووە لەبەر ئەوەى کوڕى زینایە ، یان لەبەر ئەوەى لە فرت و فێڵدا وەکو شەیتان بووە یان بۆى هەیە مەبەست لە (فلان) ئەبو بەکر بێت ،
    پەنا بە خواى گەورە لەم کوفرە ئەمە کوفرێکە تەوبەکردن لەسەرى ئاسان نییە بە ئیمامى عومەر بوترێت شەیتان و کوڕى زینا !!! ئیتر لە پاش ئەمە کوفر
    چییە ؟ ، هەروەها بە ئەبو بەکڕ کە لە عومەڕ فەزڵى زیاترە بەڕاستى کوفرێکى ئاشکرا و صەڕیحە ، هەروەها بە دایکە عائشە دەڵێت زیناى کردووە خوا پەنامان بدات وە ڕیوایەتیان زۆر زۆرە لەسەر ئەوەى کە گوایە هاوەڵانى پێغەمبەر صلى الله علیه وسلم لە پاش مردنى هەڵگەڕاونەتەوە تەنها حەوت کەس نەبێت کە سەلمانى فارسى و یاسر و ئەبو زەڕ و ئەهل و بیت ماونەتەوە بەڕاى ئەم زندیقانە ، بەڕاسنى شتێک لاى شیعە نەماوەتەوە بەناو ئیمان و ئیسلام
    خواى گەورە لە قورئاندا لە وەصفى هاوەڵان فەرموویەتى : (( وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ )) ، سوڕەتى (التوبة) ئايەتى (100) ، واتە : ( خوای میهره‌بان له‌وانه‌ی که پێشکه‌وتن و یه‌که‌م که‌س بوون له ئیسلام بوون و خزمه‌ت کردنی ئیسلامدا له‌کاروانی کۆچبه‌ران و پشتیوانان و ئه‌وانه‌ی که به ڕێکوپێکی شوێنیان که‌وتوون، ڕازی بووه‌و ئه‌وانیش له‌و ڕازی بوون، باخه‌کانی به‌هه‌شتی بۆ ئاماده کردوون که چه‌نده‌ها ڕووبار به به‌رده‌م کۆشکه‌کانی و به‌ژێر دره‌خته‌کانیدا ده‌ڕوات، هاوڕێ له‌گه‌ڵ نه‌مریدا بۆ هه‌میشه‌یش تیایدا ده‌مێننه‌وه‌، ئه‌و سه‌رئه‌نجامه سه‌ر که‌وتنێکی زۆر گه‌وره‌یه‌ ) .
    هەورەها فەرموویەتى : (( مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ۚ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ ۖ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا ۖ سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ۚ ذَٰلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ ۚ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ ۗ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا )) ، سوڕەتى ( الفتح) ، ئايەتى (29) ، واتە : ( محمد (صلى الله عليه وسلم) ڕه‌وانه‌کراوی خوایه‌، ئه‌وانه‌ش که‌له‌خزمه‌تیدان و شوێنی که‌وتوون توند و تیژن به‌رامبه‌ر بێ باوه‌ڕان و به‌به‌زه‌یی و میهره‌بانن له‌نێوان خۆیاندا، ده‌یانبینیت سه‌رگه‌رمی نوێژ و خواپه‌رستین، کڕنۆش و سوژده‌ده‌به‌ن، هه‌رده‌م ئاواتیان به‌ده‌ست هێنانی ڕه‌زامه‌ندی و پایه به‌رزی یه له‌لای خوا، نیشانه‌ی چاکی و پاکییان له‌ناوچه‌وانیاندا دیاریه‌و ده‌دره‌وشێته‌وه له‌ئه‌نجامی سوژده‌بردن و خوا په‌رستییاندا، جا ئه‌و به‌ڕێزانه ئه‌وه‌نموونه‌و پێناسه‌یانه له‌ته‌وراتدا، نموونه‌و پێناسه‌شیان له‌ئینجیلیشدا وه‌ک ڕوه‌کێک وایه که‌له‌سه‌ره‌تاوه‌چه‌که‌ره‌بکات، جا چه‌که‌ره‌که‌ی به‌هێز کردبێت، پاشان ئه‌ستوور ببێت و ڕابوه‌ستێت له‌سه‌ر قه‌ده‌که‌ی، ئه‌وه‌نده‌زوو پێ بگات کشتیاره‌کان سه‌رسام بکات و پێیان سه‌یر بێت: چۆن وا پێگه‌یی؟! چۆن ئاوا خۆی گرت؟! ئه‌م پێناسه‌یه بۆ ئه‌وه‌یه خوا کافران داخ له‌دڵ بکات، جا خوای به‌ده‌سه‌ڵات به‌ڵێنی به‌وانه‌داوه‌که‌باوه‌ڕیان هێناوه و کرده‌وه‌چاکه‌کانیان ئه‌نجام داوه‌له‌وان: که‌لێخۆشبوون و پاداشتی گه‌وره‌و بێ سنووریان پێببه‌خشێت ) ،
    پێغەمبەر صلى الله علیه وسلم فەرموویەتى : ( من سب اصحابي فعليه لعنة الله و الملائكة و الناس اجمعين ) ، رواه طبرانى و صححه الباني ، واتە : هەركەسێك جوين و تانە و تەشەر لە هاوەڵانم بدات نەفرين خواو فريشتەكان و هەموو خەڵكى لێبێت .
    هەروەها فەرموویەتى : ( اللَّهَ اللَّهَ فِي أَصْحَابِي ، لا تَتَّخِذُوهُمْ غَرَضًا مِنْ بَعْدِي ، فَمَنْ أَحَبَّهُمْ فَبِحُبِّي أَحَبَّهُمْ ، وَمَنْ أَبْغَضَهُمْ فَبِبُغْضِي أَبْغَضَهُمْ ، وَمَنْ آذَاهُمْ فَقَدْ آذَانِي ، وَمَنْ آذَانِي فَقَدْ آذَى اللَّهَ ، وَمَنْ آذَى اللَّهَ فَيُوشِكُ أَنْ يَأْخُذَهُ ) رواه ترمذي و صححه الباني ، واتە : لەخوا بترسن ، لە خوا بترسن لە هەقى هاوەڵةكانم لە پاش من تانە و تەشەر و جوێنيان پێ مەدەن ، جا هەركەسێك خۆشيان بوێت بە هۆى منەوە ئەوانى خۆش ويستووە ، وە هەركەسێكيش ڕقی لێيان بێت ئەوە ڕقى لە منە ، وە هەركەسێك ئازاريان بدات ئەوە ئازارى منى داوە ، وە هەركەسێك ئازارى من بدات ئەوە ئازارى خواى داوە ، وە هەركەسێكيش ئازارى خوا بدات دوور نييە خوا بيگرێت و لە ناوى بەرێت .
    ئەمەو بە سەدان ئایەت و فەرموودەى تر لەسەر گەورەیى و فەزڵى هاوەڵان هەیە . ئەی باشە ئەگەر عومەر رضي الله عنه كوڕى زينايە و شەيتانە بۆ عەلى رضي الله عنه ام كلثمى کچی پێ داو ئيمامى عومەريش خواستى لە كاتێكدا ئيمامى عومەر تەمەنى زۆر گەورە بوو لەبەرامبەردا ام كثلوم تەمەنى بچوك بوو ؟؟؟
    لە کۆتاییدا دوو شت دەڵێم
    يەكەم ووتەكەى امام مالك لەسەر رافيضە : ( الذي يشتم أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم ، ليس لهم نصيب في الإسلام ) ، السنة: للخلال 1/493، وأخرجه ابن بطة في الابانة الصغرى ص162
    واتە : ئەوەى كە جوێن بە صەحابەكانى پێغەمبەر دەدات صلى الله عليه وسلم هيچ بەشێكيان نييە لە ئبسلام .
    دووەم : سيقەتان بە هيچ شيعەيەك نەبێت
    نوسينى : أبو نصر علي السلفي
    پێداچونەوەى : باوكى عومەر
    ________________________________
    سودم وەرگرتووە لە :
    1- الشيعة و السنة لشيخ احسان إلهي ظهير رحمه الله
    2- الشيعة و القرآن لشيخ إحسان إلهي ظهير رحمه الله
    3- الشيعة و أهل البيت لشيخ إحسان إلهي ظهير رحمه الله
    4- هەندێ سايتى سەلەفى كە ڕەددى شيعەكان دەدەنەوە
    ===================================
    بەرهەمی پەیجى بانگەواز
    • تەعلیقاتى بلوجر
    • تەعلیقاتى فەیسبوک

    0 التعليقات:

    إرسال تعليق

    Item Reviewed: ڕافضييەت لە تەرازووى شەریعەت Rating: 5 Reviewed By: tweshu
    Scroll to Top